นายเทพไท เสนพงศ์ อดีต ส.ส.นครศรีธรรมราช พรรคประชาธิปัตย์ โพสต์เฟซบุ๊ก “เทพไท – คุยการเมือง” ระบุว่า
ปาฎิหาริย์ ไม่มีอยู่จริง
บัดนี้เวลา 00.00 น. ล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่ของวันที่ 26 ตุลาคม 2567 ทำให้“อายุความ”ของ“คดีตากใบ”สิ้นสุดลงอย่างสมบูรณ์ โดยที่รัฐบาลไม่สามารถนำผู้ต้องหาที่ถูกหมายจับ มาฟ้องต่อศาลยุติธรรมได้เลย ทำให้ผู้ต้องหาคดีตากใบทั้งหมด พ้นสภาพการเป็นผู้ต้องหาโดยปริยาย ผู้ก่อเหตุทำให้ประชาชนตาย 85 ศพ ไม่ต้องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม และไม่ต้องรับโทษแม้แต่คนเดียว
ผมได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับคดีตากใบ มาอย่างต่อเนื่องหลายวัน และวันนี้ เมื่อคดีสิ้นสุดอายุความแล้ว จึงขออนุญาตสรุปความเห็นเป็นครั้งสุดท้าย ดังนี้
1.คดีตากใบ เป็นตัวอย่างของระบบนิติรัฐล้มเหลวโดยสิ้นเชิง ที่ชัดเจนที่สุด
2.คดีตากใบ เป็นคดีอาญาที่มีอายุความ 20 ปี มีเวลายาวนาน แต่ทำไมผู้รับผิดชอบ จึงปล่อยให้หมดอายุความได้
3.เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบด้านคดีความได้ปล่อยประละเลย ไม่เอาใจใส่สอบสวนหรือสั่งฟ้องคดี และไม่สามารถบังคับใช้กฎหมาย จับกุมผู้กระทำผิดมาลงโทษได้
4.มีการเสนอให้รัฐบาลออก พรก.ขยายอายุความ หรือหยุดอายุความลงชั่วคราว เป็นการแก้ปัญหาปลายเหตุ ทำให้หลักการมีอายุความบิดเบี้ยวไป
5.ปัญหาคดีขาดอายุความ เกิดจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ ผู้ทำคดีปล่อยให้คดีหมดอายุความ และผู้บังคับใช้กฎหมายไม่สามารถจับกุมนำตัวผู้กระทำผิด มาฟ้องร้องต่อศาลได้
6.ไม่เห็นด้วยกับวิธีการแก้ปัญหาเรื่องอายุความ โดยใช้หลักคิด คดีใดมีปัญหาเรื่องอายุความ ก็จะแก้ไขกฎหมายแบบไม่มีอายุความ ซึ่งเป็นวิธีการแบบวัวหายล้อมคอก
7.วิธีการนำผู้ต้องหาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม หวังรอปาฏิหาริย์ หรือสปิริตของผู้ต้องหาเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมาก เพราะเป็นเรื่องปกติที่ผู้ต้องหาทุกคนต้องหลบหนีการจับกุม ไม่เว้นแม้แต่กรณี นายทักษิณ ชินวัตร นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และนักการเมืองคนอื่นๆ ที่กำลังหนีคดีอยู่ในต่างประเทศ อีกหลายคน
8.รัฐบาลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ต้องสรุปบทเรียน นำเรื่องการสิ้นสุดอายุความมาเป็นเหตุป้องกัน ไม่ให้เกิดขึ้นซ้ำกับคดีอื่นๆในอนาคต
9.ประเทศไทยต้องไม่สร้างวัฒนธรรม“ผู้กระทำผิดลอยนวล” ให้เป็นแบบอย่างของสังคมต่อไป
10.รัฐบาลชุดนี้ต้องมีสำนึกความรับผิดชอบการหมดอายุความของคดี จะปฏิเสธความรับผิดชอบไม่ได้ เพราะคดีนี้เกิดขึ้นในรัฐบาลนายทักษิณ ผู้เป็นพ่อ และหมดอายุความในรัฐบาลแพทองธาร ผู้เป็นลูก จะเป็นเหตุบังเอิญหรือฟ้าบันดาล ที่พ่อเป็นผู้ก่อเหตุและลูกต้องมารับผิดชอบในวันสุดท้ายของการสิ้นสุดอายุความ
